Övül Gürel-VEDA SENFONİSİ

Veda Senfonisi

Kanayan bir yaşam

Yanan bir gül demeti

Kalbi durmuş, ruhu çoktan kayıp bir yaşam

Ve yitik zamanlar

Aşılması imkansız duvarlarım var

Hayat o duvarın ardında

Başımı kaldırdığımda çok yükseklerde

Küçük bir pencere görüyorum

Yaşam Sızıyor içeri

Bu mavi gök,

Siyahımla barışmıyor

Bu kuş civiltılarının sesini bastırıyor

İçimdeki çığlıklar,

Penceremden sızan bu güneş

Kan kırmızı yüreğimle uyuşmuyor

Övül Gürel